Hindenburg – Tannenberg – Pomnik

Propaganda, część 6

Plakat wyborczy NSDAP (źródło: Bundesarchiv).

Wybory prezydenckie w 1932 roku ponownie wygrał Hindenburg. Hitler, który uplasował się na drugim miejscu, uznał wówczas za stosowne złożyć wieniec na mogile nieznanych żołnierzy w dziedzińcu pomnika upamiętniającego wiktorię tannenberską oraz wpisać się do tamtejszej księgi pamiątkowej. Skoro uczynił to dopiero teraz, można przypuszczać, że chodziło o gest pragmatyczny, bowiem choć uważał marszałka za „starego durnia”, to doceniał jego popularność, a tym samym i propagandową użyteczność. Choć przywódca NSDAP jeszcze w tymże 1932 roku wyraził nadzieję: „Jeśli Bóg jest z nami i państwem niemieckim, to uwolni nas wkrótce od tego starca”, to w szeregach narodowych socjalistów rozumiano jednak, że w czasie prezydenckiej kampanii wyborczej nie należało atakować bohatera narodowego, z którym przecież konkurowano, a co najwyżej piętnować stojący za nim system weimarski.

Hindenburg – Tannenberg – Pomnik

Propaganda - część 4

Pomnik w pierwotnej postaci, w centrum mogiła żołnierska [Źródło: „Tannenberg. Deutsches Schicksal – Deutsche Aufgabe”, Oldenburg i. O., Berlin 1939]

Idea budowy Narodowego Pomnika Tannenbergu pojawiła się w piątą rocznicę bitwy z inicjatywy Związku Weteranów Prowincji Prus Wschodnich i to właśnie stowarzyszenia kombatanckie przodowały w zbieraniu funduszy oraz organizowaniu poparcia. Socjaldemokracja i związki zawodowe nie brały udziału w przedsięwzięciu, pozostawiając je w rękach nacjonalistów. Ostatecznie w roku 1924 w obecności sześćdziesięciotysięcznego tłumu kamień węgielny wmurował sam Hindenburg, a w wyniku konkursu spośród ponad 350 projektów wybrano monument autorstwa braci Waltera i Johannesa Krügerów z Berlina.

Święty Kazimierz w Altötting

– mistyczny ślad polskości –

Obraz św. Kazimierza w Sali Kongregacji Mariańskiej w Altötting

Patrząc na dzieło sztuki lub obraz często nie dostrzegamy istoty zawartych w nim szczegółów, nie mówiąc już o historii, która się za nimi kryje. Jedno z takich dzieł znajduje się w Sali Kongregacji Mariańskiej w miasteczku Altötting, we wschodniej części Górnej Bawarii. Z okazji obchodzonego 4 marca święta Świętego Kazimierza warto przyjrzeć się temu dziełu bliżej.

Okultyzm

Podczas gdy w większości mediów świętowano latem 2024 r. ceremonię otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Paryżu jako kreatywne i wyjątkowe mega-show tolerancji i kosmopolityzmu, w mediach społecznościowych wiele osób dawało wyraz oburzenia nim. Dziwacznie wyuzdany pokaz z półnagimi queerowymi artystami podczas Ostatniej Wieczerzy, kult Złotego Cielca, apokaliptyczny jeździec i zbryzgana krwią Maria Antonina z odciętą głową, zszokowały publiczność. Pisano o „bardzo okultystycznym występie” i pytano, dlaczego społeczność LGBTQIA, która opowiada się za tolerancją, obraża uczucia wierzących. Podobna sytuacja miała miejsce w 2016 r. podczas otwarcia tunelu św. Gotarda. Wtedy zombie i przerażające demony wiły się po scenie tak, że wyglądało to jak okultystyczna orgia seksualna.

Hindenburg – Tannenberg – Pomnik

Propaganda - część 5

Hindenburg przybywa na uroczystość otwarcia pomnika w dniu 18 września 1927 roku.

Według naszej tradycji w roku 1410 hufce krzyżackie uległy rycerstwu polsko-litewskiemu pod Grunwaldem; historiografia niemiecka lokalizuje tę bitwę pod Tannenbergiem (Stębark). Niemniej w Prusach nikt przez stulecia nie zajmował się Zakonem, reprezentującym w oczach protestanckiej społeczności zdemoralizowane katolickie średniowiecze, a jeśli już, to jako symbolem uciemiężenia, które w roku 1454 spowodowało, iż ludność tych ziem zwróciła się do Kazimierza Jagiellończyka z prośbą o inkorporowanie ich do Królestwa Polskiego. Dopiero romantyzm wpisał Krzyżaków w historię Niemiec, a w dobie nacjonalizmów i wobec polsko-pruskich sporów zaczęto klęskę pod Tannenbergiem postrzegać jako „hańbę”.

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Czytaj więcej…

Zrozumiałem

 

Polityka cookies

Przeglądarki internetowe domyślnie dopuszczają umieszczanie plików „cookies/ciasteczek”, czyli informacji zapisywanych na urządzeniach „komputerowych” użytkowników.

Ustawienia przeglądarek internetowych mogą zostać zmienione tak, aby blokować automatyczną obsługę plików „cookies/ciasteczek” lub informować o próbach ich każdorazowego przesłania do urządzenia wykorzystywanego przez użytkownika. W celu skonfigurowania opcji swojego urządzenia w zakresie wyrażenia zgody na zapisywanie plików cookies oraz określenia zakresu zapisywanych cookies możesz zmienić ustawienia wykorzystywanej przez Ciebie przeglądarki internetowej. O zarządzaniu plikami Cookies w poszczególnych przeglądarkach można znaleźć informacje na stronach:
•    Internet Explorer: http://support.microsoft.com/kb/196955/pl
•    Firefox: http://support.mozilla.org/pl/kb/ciasteczka
•    Chrome: http://support.google.com/chrome/bin/answer.py?hl=pl&answer=95647
•    Opera: http://help.opera.com/Linux/12.10/pl/cookies.html
•    Safari: http://support.apple.com/kb/HT1677?viewlocale=pl_PL&locale=pl_PL
W ramach naszych stron i serwisów internetowych wykorzystujemy następujące rodzaje plików cookies:
a)    pliki cookies przechowujące identyfikator sesji, który jest niezbędny do przechowania informacji o fakcie bycia zalogowanym w serwisie lub wypełnienia formularza;
b)    count – cookie służące do zliczania ilości odwiedzin na stronie;
c)    NID, PREF – Google Maps dostarczający interaktywne rozwiązania w zakresie map, które umożliwia podmiotom publikującym treści na dołączanie do ich stron dopasowanych do sytuacji interaktywnych map,
d)    Cookie Google Analytics;
e)    cookie dotyczące ustawień okna przeglądarki;

W przypadku, gdy użytkownik nie dokonana zmiany domyślnych ustawień przeglądarki internetowej w zakresie ustawień cookies, pliki te będą zamieszczone w urządzeniu końcowym użytkownika. Wyłączenie lub zmiana domyślnych ustawień plików cookies może spowodować utrudnienia w korzystaniu z niektórych naszych stron i serwisów internetowych.